Seyyid Zeynelâbidîn bâ’alevî (Kuddisu Sirruhû)’nun nakline göre; Ebu’l-Feth el-makdisî(Rahimehullâh) “el-Ed’ıyetü’l-Müstecâbe” isimli eserinde İbni Abbâs (Radıyallâhu Anhümâ)nın şöyle anlattığını zikretmiştir.
Bir kere Ali (Radıyallâhu Anh) Rasûlüllâh’a yemin olsun ki yanımızda az-çok hiçbir şey yok, lakin sana bir şey öğreteyim ki onu bana Cibrîl getirdi ve :
Bu, Allâh-u Te’âlâ’nın sana hediyesidir, bu senden önce kimseye verilmemiştir. Hangi dertli yahut sıkıntılı veya sultandan korkan bir kul bununla dua yaparsa Allâh-u Te’âlâ mutka onun sıkıntısını açar’ dedi.
Bunu duyan Ali (Radıyallâhu Anh); Yâ Rasûlellâh! Bu duayı nasıl yapayım? diye sorunca Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem):
OKUNUŞU:
Allâhümme yâ imâde men lâ imâde leh, yâ senede men lâ senede leh, yâ zühra men lâ zühra leh, yâ ğıyâse men lâ ğıyâse leh, yâ kerîmel afvi yâ hasenettecâvuzi yâ kâşifel belâi yâ azîmerracâi yâ avnedduafâi yâ munqizel ğarqâ yâ münciyel helkâ yâ muhsinu yâ mücmilu yâ mün’imu yâ mufdıl. Entellezî secede leke sevâdülleyli ve nûrunnehâri ve dav’ul qameri ve şuâuşşemsi ve deviyyül mâi ve hafîfuşşeceri yâ Allâh. lâ şerîke lek. Yâ Rabb. Yâ Rabb. Yâ Rabb.
Ey direği olmayanların direği! ey dayanağı olmayanların dayanağı! Ey azığı olmayanların azığı!
Ey yardımı olmayanların yardımı! Ey affı değerli olan! Ey günahlara ceza vermeyişi güzel olan!
Ey belâları açan! Ey Kendisine büyük umutlar bağlanan! Ey zayıfların mededi! Ey boğulanların kurtarıcısı! Ey helâk olanları necâta kavuşturan! Ey güzellik sahibi! Ey iyilik sahibi! Ey nimet sahibi! Ey fazilet sahibi!
Gecenin karanlığı, gündüzün nûru, ayın ziyâsı, güneşin ışınları, suların sesi ve ağaçların hışırtısı ancak Sana secde etmektedir. Ey hiçbir ortağı bulunmayan Allâh! Yâ Rabbi!
Yâ Rabbi! Yâ Rabbi!’dersin, sonra hâcetini istersin ve isteğin ve rilmeden de yerinden kalkmazsın.
Ama bunu sefih(beyinsiz)lere öğretmeyin (ki uygunsuz şeyler isteyip de kabul görmesin) buyurdu.