Komşunun merkebi

Köylü adamın biri, yeni evlenmiş, hanımı da çok alımlıymış. Ama kadın biraz serbest ruhluymuş. Bir gün adam ahırda çalışırken, karısı kapıyı kapatıp seslenmiş: — Kocacım, gel hele! Adam koşmuş içeri, bakmış hanımı üstünde yeni çiçekli entariyle dolanıyor. Kadın demiş: — Bey, ben senden bir şey isteyeceğim, ama kızma ha! — Söyle karıcığım, kızmam. Kadın gülerek: — Komşunun merkebi var ya, hani şu sürekli anıran… onu getir, evin önüne bağla. Adam şaşırmış ama ses etmemiş. Merkebi getirmiş bağlamış. Kadın yine seslenmiş: — Kocacım, ben şunu merak ediyom: Senle ben içeride se-işi-rken, merkep ne yapar acaba? Adam şaşırmış kalmış: — Ula kadın, deli misin, merkebe ne? Kadın ısrar etmiş, adam da “tamam ulan” demiş. Başlamışlar içerde.