Güne rahat bir uyanış umuduyla başlamıştım

ama sabahın 6:30’u beni sert bir gerçekle karşılaştırdı. Islak ve şaşkın halde uyandığımda fark ettim ki, kayınvalidem üstüme soğuk su dolu bir kova boşaltmış. “Uyan da tembellik yapma!” diye bağırmasına kendimi hazırlayamamıştım. O an durumu söyleyecek kelimeler bulmakta bile zorlandım.