Dün öğlen vakti sıra dışı bir şey gözüme çarptı; bahçemdeki çimlerin arasında

Dün öğlen vakti sıra dışı bir şey gözüme çarptı; bahçemdeki çimlerin arasında hareket ediyordu. ???? İlk bakışta bunun sadece bir ip parçası olduğunu varsaydım. Ama sonra aniden aklıma bir düşünce geldi: “Bu bir yılan olabilir mi?” ???? Merakım galip geldi, bu yüzden bu garip şeyin ne olduğunu anlamak için dikkatlice yaklaştım. ???? Ama yaklaştığımda ve daha net bir görüş elde ettiğimde… bir korku dalgası beni ele geçirdi! ???? Daha sonra gördüğüm şey beni gerçekte
İlk bakışta sadece rüzgârla oynayan bir ip parçası sandım. Çok da önemsemeden gözümü başka yere çevirdim. Ta ki o “ip” birdenbire kıpırdayana kadar… Hem de bilinçli, sinsi bir hareketle. O anda olduğum yerde donup kaldım.
Güneş ışığında pulları hafifçe parlıyordu; bu bir yılandı. Sessizce çimenlerin arasında süzülüyordu. Uzunluğu fazla değildi, belki bir metre bile yoktu, ama o kadar sessiz ve kontrollü hareket ediyordu ki içimi ürpertti.
Hiç beklemediğim bir andı. Bu evde yıllardır yaşıyorum, bahçeyle ilgilenirim, her köşesini bilirim… Ama bir yılan? Hayatımda ilk kez böyle bir şeyle karşılaşıyordum.
İlk düşündüğüm şey güvenlikti: Acaba zehirli mi? Ya çocuklar dışarıda olsaydı? Ya köpeğim onu fark edip saldırmaya kalksaydı? Kafamdan bin bir senaryo geçti. Geri geri adım attım, dikkatli ve yavaşça. Panik yapmamaya çalıştım.
Yılan ise bana hiç aldırmadan yoluna devam etti. Çiçeklerin arasından, küçük yonca kümelerinin içinden geçiyor, adeta bahçenin sahibiymiş gibi ilerliyordu. Korkutucuydu ama aynı zamanda bir parça da büyüleyici.
Kendimi güvenli bir şekilde evin içine attım ve camdan onu izlemeye devam ettim. Sonunda bahçe kulübesinin altına süzülerek kayboldu. İşte o zaman yerel yaban hayatı ekiplerini aramaya karar verdim. Yaklaşık yarım saat sonra geldiler. Son derece sakin ve profesyonel davrandılar — belli ki bu onlar için oldukça sıradan bir çağrıydı.
Kısa bir aramadan sonra yılanı buldular ve dikkatlice kutuya aldılar. Endişelenecek bir şey olmadığını söylediler. Zararsız, bölgede yaygın görülen bir türmüş. Yine de onu doğal yaşam alanına, yakınlardaki ormanlık bir bölgeye bırakacaklarını söylediler.
O an tehdit geçmiş olsa da içimde garip bir huzursuzluk kaldı. Her zaman güvenli, tanıdık bulduğum bu bahçede bir yılan görmek… insanın çevresine bakışını değiştiriyor. Şimdi çimlerdeki en ufak kıpırtı bile beni tedirgin ediyor. Her gölgeyi bir şey sanıyorum.
İnsan ne garip… Küçücük bir karşılaşma, tüm dünyanı altüst edebiliyor.