DÜĞÜNDE, GELİNİN KÖPEĞİ YOLA ÇIKTI. VE BİR DAKİKA SONRA, TÜM MİSAFİRLER OLANLAR KARŞISINDA DONMUŞTU… Rex, on yıldan uzun bir süredir onun sadık yoldaşıydı. Maria durdu, Rex bacaklarına bastırırken elbisesi etrafında dönüyordu. Rex havlamadı ya da homurdanmadı, sadece ona öyle yoğun bir şekilde baktı ki omurgasından aşağı bir ürperti indi.— Rex, hadi ama, iyi çocuk — diye fısıldadı, onu öne doğru ikna etmeyi umarak. Ama Rex hareket etmedi. Rex asla homurdanmadı. Çömeldi, elbisesi etrafına yayıldı ve nazikçe onun ağzını ellerinin arasına aldı. — Ne oldu, oğlum? — diye mırıldandı, artık grileşen ağzını okşayarak. Sonra gördü: zor nefes alışını, titreyen pençelerini. Maria annesine seslendi, sesi aciliyet doluydu — zaman tükeniyordu.— Seni yalnız bırakmayacağım. Ona uzanmasına yardım ederken, vücudu ona doğru ağır bir şekilde çöktü.Misafirler şaşkınlıkla mırıldandılar, ama Maria hiçbirini duymadı. Rex’in kehribar gözleri yalvarırcasına ona baktı, sanki kelimelerin asla söyleyemeyeceği bir şeyi söylemeye çalışıyormuş gibi. —Rex — diye fısıldadı tekrar, sesi titriyordu.Ve bir dakika sonra, TÜM misafirler olan biten karşısında DONMUŞTU.
Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..