Çok Uzunca Bir Zaman Evlıydık

Ayakları çok kötü kokuyor.
-İyi, dedi. İtibaren?
Tiyatroya gittiler. Beş ila on dakika sonra, etrafındaki insanlar mendillerini burnuna almaya başladı. -Bu söz veriyorsun, dedi.
-Aşkımı değiştirdim, dedi.
Fil
İki arkadaş dinlenmeden bahsediyor:
-Bir bebek gördüm, fil süt içtim ve bir hafta içinde on yedi kg kurtardım.
-Ah tanrısı, çok garip. Bu çocuk kim? -Filin! …
Tüm
Onlar için casus ilkelerini açıklamaya çalışıyor:
– Her gün bir izci, en azından birine yardım edin. Hastalar … yaşlılar için … fakirlere … her sabah okula gittiğinizde size bir gün önce nasıl iyi yaptığınızı soracağım.
Ertesi sabah çocuklarını topladı ve sordu:
-Ne dedin … Dün ne yaptın? Tüm çocuklar, her zaman ağızda:
-Sokaktan geçen yaşlı bir bayanla bir kadına yardım ediyoruz, efendim. Adam şaşırdı:
-Yun arkadaş mısın?
-EY, efendim, hepimiz aniden.
-Nerede?
Çocuklardan biri cevap verdi:
-Kadınlar caddeyi geçmek istemiyorlar, efendim!
gideceğim
Köyün yeni bir bölgesi yeni bir trafik ışığına, ışıkların altında bekleyen ve halka ışıklara, yani bir tür trafik oluşumuna uymasını sağlamaya çalışan bir yazı tipine konuldu. O zaman baktı; Bir kadın çocuğunu çocuğuyla geçerken, kırmızı yanıyor.
-Disted! Nerede?
Kadın geri döndü:
-Biz! konuşmak. Senin için ne var? Eltimgile’a gideceğim. Daha fazlasını istiyor
Çocuk şişmiş bir göz gibi okula döndüğünde, annesi panikledi:
-Oğlum neye geldi? Düştün mü?
-Me arkadaşım Orhan ile savaşmadım.
Annesi sakinleşmeye çalıştı:
-Sakin! Savaş iyi bir şey değil. Yarın sana bir çörek vereceğim. Arkadaşına ver, barış. Güzel oynayamaz mısın? -Mommy, barış yapıyoruz.
Ertesi gün, çocuk şişmiş başka bir göze döndü.
-Sana ne oldu?
-Ben arkadaşlarım, daha fazla kek istiyor, çörek!