Ona üç yıldır katlanıyordum – o yan bakışlara, o sahte iltifatlara – ama bu sefer bunu iki ailesinin önünde yaptı ve Ethan öylece orada durdu. Küçük bir gülümsemeyle, kararlı ve sakin bir şekilde gülümsedim. “Elbette. Belki biraz tazelenmeliyim.”
Topuklarım mermer zemine vurarak arkamı döndüm. Kimse beni durdurmadı. Kimse bir şeye ihtiyacım olup olmadığını sormadı. Ama içimde bir şeyler değişti.Onlara hayatlarının dersini vermeye karar verdim…
Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz
Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..