Bir uçuşta pilot, acil bir durumda

Hosteslerden en akıllısı düşünmüş taşınmış, ‘Herkese uygun bir dille anlatılırsa uçaktan atlamaları sağlanır.’ diye karar vermiş ve ilk olarak Amerikalı kafilenin yanına gitmiş: ‘Sayın yolcularımız; üzerinde bulunduğumuz alan Japonlar’ın araştırma laboratuarlarıyla kaplı. Eğer oraya ulaşırsanız tüm Japon teknolojisi sırlarını kaparsınız. Bütün Amerikalılar koşarak çıkışa gitmişler ve atlamışlar; Sonra hostes İngilizler’e yönelmiş‘Sayın yolcularımız, şu anda dünyanın en geniş ve verimli sömürgeleri üzerindeyiz; eğer hemen el koyarsanız sonsuza dek sizin olurlar!’ Bütün İngilizler hevesle atlamışlar. Sıra Fransızlar’a gelmiş. Hostes: Bayanlar baylar, affedersiniz rahatsız ediyorum; fakat rica etsem uçaktan atlar mısınız? Şimdiden teşekkür ederim.’ demiş. Fransızlar: Tabii, mersi!’ deyip sırayla atlamışlar! Hostes bu kez Almanlar’a yönelmiş:“Çabuk atla!” diye bağırdı. Alman takımı daha sonra “Heil! » Şimdi sıra Türklerde. Uçuş görevlisi bir yandan diğer yana gülümseyerek ve koltukta biraz geriye yaslanarak şunları söyledi: “Çocuklar… Buradan ve hayattan ayrılamazsınız…Dil bilgisi dersinde öğretmen öğrencilere sordu:
-“Bağırmadım, bağırmadın, bağırmadı” deyince ne anlarsınız? diye sordu.
Kimseden çıt çıkmıyordu. Öğretmen bütün öğrencilerin birden parmak kaldırmasını beklediği için, hayal kırıklığına uğradı.
Neden sonra ön sıralardan Temel ayağa kalkarak söz hakkı istedi. Öğretmen söz verince de cevapladı:
-Önemli bir durum yok efendim. Hiç kimse bağırmamıştır.