Fakir bir ailenin kızı olmak

Köyün merhamet meleği İmmihan Teyze ve kocası Derviş Amca “Bizde kalacaksın, seni asla yalnız bırakmayız” dediler. Evin kızı oldum. Yedirdiler, içirdiler, hastalandılar, ağladılar, güldüler… Kocası da bana çok iyi davrandı. Yaklaşık 3 yıl onlarda kaldım. Sıcacık sobanın yanındaydım evde tek başımaydım. Sonunda olan oldu, ağlamaktan bitap düştüm o gün..O gün olan olmuştu.çok güvendiğim derviş amca beni… enim adım Züleyha. Fakir bir ailenin kızı olarak zor şartlar altında çalışıyordum. İlk görevim Malatya Pürger’deydi. Üç yıl Mountain Village’da çalıştım. Onun cazibesine kapılmışlardı: ilgi, ilgi ve şefkat. Beni okulun dar yurdunda küçük bir yere verdiler, orada bir gün bile uyuyamadım. Köyün sempati meleği teyzem ve yaşlı kocası Davish Amca bizimle kalıyor. Seni asla yalnız bırakmayacağız, dediler. Bir oğlum var. Ev hizmetçisi oldum. Aynı hal evde onu tanıyan kızlar suretiyle de geçerliydi. Yediler, içtiler, hastalandılar, ağladılar, güldüler, hep eş güdümlü yaşadık. Anne ve babası Türk kökenliydi. Kürt halkının yarısının yakın dostu ve yoldaşı oldum. Üç yıl sonra memleketime geri davetiyeldım. Ayrılışımız hüzün ve gözyaşı dolu bir süredı. Ailemi kurdum ve Bor’da evlendim. Davetiye gönderdim. Komşularını çağırdı, davetiye etti ve yanıma gönderdi. Ailem şok oldu. Ben burada sadakatin bulunmadığını söyledim. Çok çok taşındım. Kısa bir süre sonra oğlum hamile kaldı. Telefon görüşmesini İmihan’ın annesine anlattım. Göğe yükseldi ve ZİLGİT’ini çıkardı. Benim torunum olduğunu söyledi.Devamını izlemek suretiyle gorsele doku62nun…