Diyor ki yarım saat sonra kızı caddede gördüm, elinde bir ayakkabı poşeti, yüzünde koskocaman bir gülümseme; o mutlu ben mutlu! İyi ki bu ülkenin güzel ve merhametli insanları var. Zaten Tanrı bu milletin, mazlum ve gereksinim sahiplerine gösterdiği merhamete karşılık bir sürü belayı başımızdan def etmedi mi? Tanrı iyilik yapan ya da iyiliğe kapı aralayan kullarından eylesin; iyilerle karşılaştırsın. Amin! Konuya hikaye, masal diyen arkadaşları üzülerek takip etmekle beraber, kızamıyorum da. O kadar çok manipüle edildi ki sosyal medya. İster gerçekliğine inanın ister inanmayın ama Asla iyilik gerçekleştirmekten vazgeçmeyin. Üsteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz.