Kıyaslama…

Hiç eşiniz tarafından başka bir kadın veya erkekle kıyaslandınız mı?

“Falancanın karısı çok güzel yemek yapıyor ama sen yapamıyorsun. Bir de üstelik kadın her gün çok bakımlı, kendine bak, aynı annene benziyorsun. Zaten doğumdan kalan kilolarını bile veremedin.”

Ya da “Falancanın kocası karısına araba almış, bir de sana bak. Daha eve 2 kilo et alamıyorsun. Üstelik kazandığın para ile anca karnımız doyuyor. Sen ne kadar beceriksiz bir adamsın.”

Söylediklerim kulağa hoş geliyor mu?

Bu sözleri gerçekten de eşinizden duysanız ne yapardınız, ne düşünürdünüz ve kendinizi nasıl hissederdiniz? Ben bu soruları bir eğitim esnasında katılımcılara sordum.

Ne yapardınız kısmına gelen cevaplardan birkaç örneği aynen yazıyorum:

*Hemen boşanma davası açardım.

*Kimi beğeniyorsa onunla yaşamasını söylerdim.

*Kafasına tavayı indirirdim.

*Ona bir daha yemek yapmazdım, beyaz gömleklerini siyah pantolonla yıkardım.

*Çocuklarımı alır ailemin yanına döner, ona da çocuklarını bir daha göstermezdim.

* O kadın gibi olmaya çalışırdım.

* O adamı bulur döverdim.

Cevapları eğitim esnasında yüksek sesle okudum. Kimisine güldük, kimisini düşündük, kimisinde üzüldük.

Farkında mısınız, cevaplardaki genel tepki durumu ne kadar ağır.

Çünkü insan onuruna, gururuna, insan olma fıtratına ters bu söylemler. Bir dakika durup sizin de düşünmenizi istiyorum.

Siz olsanız ne yapardınız? Okumaya devam etmeden önce lütfen yüksek sesle cevaplayın ve hatta bu soruyu şu an yanınızda kim varsa ona da sorun ve cevabını dinleyin.

Aynı eğitimde cevapları okuyup üzerine konuştuktan sonra şunu sordum:

“Peki siz birine böyle bir şey yapar mısınız?”

Hepsi yüksek sesle kocaman bir HAYIR dedi.

Peki, siz yapar mısınız?

Sizin cevabınız da HAYIR mı?

Bence bir kere daha düşünün…

Hem de canımızdan bir parçayı daha anne rahmine düştüğü andan itibaren kıyaslamıyor muyuz?