“Oğlumun evine gittiğimde buzdolabını açmaya bile çekiniyorum…”

“Oğlumun evine gittiğimde buzdolabını açmaya bile çekiniyorum…” 

Bazı kayınvalidelerden duyuyorum bunu ve açıkcası üzülüyorum.

Bazı gelinler kayınvalideleriyle aralarına öyle bir mesafe koyuyor ki kadıncağızlar onlarına evlerine gitmeye bile çekiniyor.

Acaba kocaları, gelinlerin annelerine aynı hissi verse gelinler ne yapardı.

Bir arkadaşı evine gelince 40 çeşit ikram çıkarıp kendi evinde gibi hissettirirken, kocasının annesine koyduğu bu tavır bir savunma mekanizması mı yoksa bir güç savaşı mı?

Şimdi, ne kayınvalideler var ama Tuba Hanım diye yazanlar gelmeden ben yazayım.

Kayınvalidenizle yaşadığınız her ne olursa olsun, ne kadının ne de erkeğin kayınvalidesine böylesine bir duyguyu hissettirmemesi gerekir.

O buzdolabını açınca ya da evinizde kendi evinde gibi hissedince siz sevinmelisiniz ki ona bu rahatlığı vermişsiniz.

Bu rahatlığı vermek mahremiyeti çiğnetmek değildir. Aksine kök ailen ile bağının duygusal anlamda sağlıklı olduğunun göstergesidir.

Kişisel sınırlarımız her birimizin olmalı elbette, değil ki sadece kayınvalide ve kayınpeder ile, kendi anne ve babamızla da kişisel sınırlarımız olmalıdır.

Yakın olduğunuz insanlar aranızda samimiyet sınırları çizmelisiniz, savaş sınırları değil.

Samimiyet sınırı çizerseniz aranızda bir 3.şahıs olmadan diyaloğunuz gelişir.

Böylece aranızda bir sorun yaşandığında yine 2 iyi niyetli yetişkin gibi çözebilirsiniz.

Psikolog Tuba Kılıç