82 yaşındaki Meredith, yeni doğan çocuğuyla uçağa binme fırsatı kaçırılan bir dul adama yardım ediyor.

YENİ DOĞUMLU İLE HAVALİMANINDA DURDU 👶 SONRA BİR YABANCI HER ŞEYİ DEĞİŞTİRDİ
James Walker havaalanı check-in gişesinde durdu, beş günlük kızı Lily’i kucakladı. Gözleri yorgun ve kırmızıydı, keder ve yorgunluk karışımıydı, ama elinden geldiğince dayandı.
Eşi Emily doğum sırasında vefat etti. Şimdi James, Emily’nin bebeklerini ailesine yakın olarak doğurtmak istediği New York’tan Denver’a dönmeye çalışıyordu.
Ama sonunda eve gittiğini düşünürken, havayolu görevlisi kızın başını salladı.
“Üzgünüm, efendim. Sağlık izni olmadan uçmak için bebekler en az yedi günlük olmalıdır. Bebeğin daha beş yaşında. Binmene izin veremem. “
James dondu. Kural hakkında hiçbir fikri yoktu. Otel rezervasyonu yok. Şehirde ailem yok. Ve neredeyse hiç nakit kalmadı. Yabancı bir yerde, yeni doğanla baş başa iki gün daha geçirme düşüncesi çok geldi.
Sesi çatladı.
“Lütfen… Karımı daha yeni kaybettim. Gidecek bir yerim yok. “
İnsanlar baktı. Bazıları başka tarafa baktı. Diğerleri kibar bir sempati sundu.
Sadece biri öne çıktı.
Arkasından sıcak bir ses “Affedersin genç adam” dedi.
Dönüştü. Yaşlı bir kadın orada durdu, bir elinde baston, gözlerinde nezaket.
“Duymadan edemedim ama kulak misafiri oldum” dedi. “Benim adım Meredith Carter. Sen ve kızın benimle geliyorsunuz. “
James tereddüt etti. “Ben— Sana sorun çıkarmak istemiyorum. “
“Saçmalık,” diye gülümsedi. “Dört çocuk ve altı torun büyüttüm. Yeni doğan bir bebek beni korkutmuyor. Dinlenmek için bir yere ihtiyacın var. Tam bir odam var. “
Başka seçenek olmadan James başını salladı. “Teşekkür ederim. Gerçekten. “
Onun evi yumuşak ışık ve lavanta kokusuyla dolu sessiz bir kahverengi taştı. Torunları tarafından kullanılan eski bir beşik getirdi ve James yerleşirken çay yaptı.
O gece Lily’i beslerken Meredith onun yanına oturdu.
Lily’nin küçük parmaklarının James’in başparmağına dolanmasını izlerken “Emily onu severdi” dedi.
Başını kaldırdı, korktu.
“Bekle… Adını nereden biliyorsun? ” ⤵️